Η κυρά Ζωή πάντα χόρευε, κρυφά και φανερά...Ο χορός και τα τραγούδια είναι η ζωή της.
Και σήμερα (εκείνο το Σάββατο) ήθελε να χορέψει, μα σκέφτονταν τον κόσμο...
Λίγο κράτησε ο δισταγμός της...
Έβγαινε απ' την ψυχή της ο χορός.
Από σήμερα (από κείνη τη μέρα) ήταν πια ελεύθερη να ζήσει!
Χαιρέτησε τον άντρα της και σε λίγες ώρες ήταν εκεί. Στο στέκι της.
Χόρεψε κυρά Ζωή! Η ζωή είναι γι' αυτούς που μένουν.
Κι αυτοί που φεύγουν τραγούδια και χορό θέλουν και όχι κλάμματα.
Κι ας μη σ' άφηνε...
Κι ας σε χτυπούσε...
Χάρισέ του τον καλύτερο χορό και ζήσε!
Κυρά Ζωή τα βάσανα....
