Δεν θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα, σε ξένα αναστηλώματα δεμένο. Ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο, μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν' ανεβαίνω. ΔΡΟΣΙΝΗΣ
Για σας που ανεχτήκατε την θλίψη μου.
(καμέλια)