Κυριακή 25 Μαΐου 2008

Προς Βολιώτες και όχι μόνο!



Η αρτάνις http://www.artanis71.blogspot.com

είναι η κοπέλα που έσωσε το πετροχελίδονό μου, είναι εθελόντρια στον Σταθμό Πτηνών και Ζώων, της Νέας Ιωνίας Βόλου και ζητά την βοήθειά μας για τον Μπούμπη, το σέττερ της φωτογραφίας.

Αν και αντιγράφω απόσπασμα απ' το κείμενό της, καλύτερα να επισκεφθείτε το μπλογκ της, να ενημερωθείτε περισσότερο και να βοηθήσετε όποιος μπορεί.

........
Την προηγούμενη μέρα πάντως από το θάνατο του Αρίσταρχου, μου τηλεφώνησαν τα παιδιά μου στη δουλειά, για να μου πουν κλαίγοντας ότι μπροστά τους, ένα τζιπ με δυο ηλίθιους, χτύπησαν και εγκατέλειψαν ένα αδεσποτάκι της γειτονιάς, τον Μπούμπη…
Ψάξαμε να δούμε αν υπήρχε κάποιος να επιληφθεί του θέματος, κάποια οργάνωση, κάποιο κυνοκομείο, αλλά δεν υπήρχε τίποτα στην πόλη (πριν μια βδομάδα ωστόσο εγκαινιάστηκε ένα διαδημοτικό κυνοκομείο, αλλά δεν έχω επικοινωνήσει ακόμα μαζί τους), πάντως, εκείνες τις κρίσιμες ώρες που το σκυλί αιμορραγούσε, αγγάρεψα από τηλεφώνου τον άντρα μου να τον μεταφέρει σε ένα γνωστό μας κτηνίατρο και έχω αναλάβει την θεραπεία του, σε χώρο διπλανό στο σπίτι μας, το οποίο είναι ένα ακατοίκητο –από χρόνια- ερείπιο…
Κι εδώ αρχίζουν τα προβλήματα…
Το σκυλί είναι μια χαρά, δεν γαυγίζει, δεν κλαίει, είναι πολύ φιλικό, κάνει τη θεραπεία του και η κατάστασή του βελτιώνεται συνεχώς, και μάλιστα είναι καθαρόαιμο σέττερ, (το οποίο προφανώς πήρε κάποιος για το κυνήγι και επειδή δεν του «βγήκε», το παράτησε…)
Λοιπόν το ζήτημα είναι ότι δεν μπορώ να τον κρατήσω, και επιπλέον, ήδη έχει αρχίσει να γκρινιάζει μια γειτόνισσα που της έχω αρκετά μαζεμένα…
Όμως το ζήτημα παραμένει: Πρέπει να του βρω σπίτι, επειδή δεν αντέχω να τον αφήσω στον δρόμο ξανά, και να πέσει πάλι θύμα κάποιου μλκ τζιπάτου, που τρέχει με χίλια και δεν προσέχει…
Γι’ αυτό σας παρακαλώ, αν είστε στη Μαγνησία και ενδιαφέρεστε για ένα υπέροχο σκυλί παρέας, ή γνωρίζετε κάποιον που θα τον ήθελε και θα τον αγαπά, ενημερώστε με… Αναλαμβάνω τα πρώτα του εμβόλια και τις τροφές, μόνο να βρει κάποιον να τον αγαπήσει, επειδή είναι και αυτός πολύ αγαπησιάρης, και του λείπει η στοργή…