Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΜΗΘΥΜΝΑΣ
Φαίδων Θεοφίλου
Εκδόσεις: ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ
Στη Μήθυμνα
του καθενός μας
…Όμως η Μήθυμνα δεν μου χάρισε ποτέ απλόχερα την ομορφιά της. Μου την έδινε σταγόνα – σταγόνα με τη σοφία της γυναίκας που θέλει πάντα ν’ αγαπιέται. Κάθε φορά ανάμεσα στο έλα και το φεύγα, αισθανόμουν πως μια λειτουργία βρισκόταν διαρκώς σε εξέλιξη.
Σελ.11
******
Έρχομαι Μήθυμνα
από το Πήλιο
τη Λήμνο
τον Άθωνα
την Αιολίδα
που αιώνες σε κοιτάζουν καινούρια.
******
Αγαπήσαμε το θάνατο των προγόνων μας.
Ήταν ο δικός τους θάνατος.
Τώρα οι χάρτες των Βράχων
δείχνουν τη δική μας πορεία.
*******
Κι ήλθε ο καιρός να φύγω,
αφήνοντας τη λαχτάρα της επανόδου
να ξετυλίγεται πίσω μου.
*****
Φεύγω και βλέπω τον άνεμο να ορμά,
ξανοίγοντας
την κατήφεια των χρωμάτων του φθινοπώρου.
*****
Φεύγω
και τα βουνά
υποκλίνονται στις στιγμές
που χωρίζουν τη νύχτα από τη μέρα.
******
Φεύγω,
μέχρι
που βγαίνω έξω απ’ το τραγούδι μου.
*****
Το μπλογκ του Φαίδωνα είναι εδώ:
