******
Ακούγεται η ψυχή του κόσμου
όταν το φως κλείνει την πόρτα πίσω του.
******
Δε χρειαζόμαστε άλογα
ούτε και σύννεφα.
Η περπατησιά μας
πιότερη από καλπασμό.
Γεννηθήκαμε με τις στολές
της διείσδυσης και της πορείας,
φορεμένες ανάποδα
στ’ όνομα της παραπλάνησης.
******
Περπατώντας στη νύχτα,
σταματάμε για λίγο τα ρολόγια
κι ύστερα τα γυρίζουμε πίσω.
Να έχουν λίγο χρόνο ακόμα,
σκεφτόμαστε.
**********
Ο χρόνος τροχίζει το δίσκο της νύχτας
κι αυτή μικραίνει
ώσπου,
γίνεται τελεία
στις ανθισμένες μας σκέψεις.
*****
Το μπλογκ του Φαίδωνα είναι εδώ: