21 Μαρτίου - ημέρα ποίησης

Η ιστορία της Φανής


Ο Ιγνάτης και ο Ζανής

φύγανε για της Φανής

Αγκαλιά τους δώρα χίλια

και στα μάτια τους η ζήλια.





Της καρδιάς τους μάγισσα

της ψυχής τους γιάτρισσα

Η Φανή τους η κοκόνα

όμορφη σαν τη γοργόνα





Πήγαν λέει να την βρούνε

πως την αγαπούν να πούνε

Να διαλέξει η κοπέλα

έναν να της βάλει βέρα




Και τους δύο αγαπούσε

και τους δύο τους φιλούσε

Μην της λέγαν να προδώσει

και τον έναν να πληγώσει



Δεν μπορούσε να διαλέξει

και στου φεγγαριού τη φέξη

το ορκίστηκε η Φανή

πως θα ζήσει μοναχή





Δεν αξίζετε τον πόνο

δεν αξίζω εγώ τον θρόνο

Είναι γι άλλες πριγκηπέσες

της καρδούλας σας κοντέσες





Πώς να σχίσω τη καρδιά μου

να μοιράσω τα όνειρα μου

Ήτανε γραφτό για μένα

να μη ζήσω με κανέναν





Λυπημένοι οι λεβέντες

δεν αντάλλαξαν κουβέντες

Κλείσαν τα φιλιά στη χούφτα

πνίξαν σιωπηλά τη φούρκα





Μα σαν πέρασε ο χρόνος

και μαλάκωσε ο πόνος

στην καρδιά τους η Φανή

κρυφή πνοή μες τη σιωπή.





Όνειρο ξεθωριασμένο

στη ψυχή φυλακισμένο

Η αγάπη τους για εκείνη

σιγοφλόγιστο καντήλι.





Μα στο πρόσταγμα της μοίρας

βυθισμένη σε έρμο γήρας

λυπημένη η Φανή

απαρνιέται τη ζωή...





Φίλοι, συγγενείς, γνωστοί

όλοι ρώτησαν γιατί....

Ποτέ δεν έμαθε κανείς

την ιστορία της Φανής.....


Φυσικά, Νέλλυ!

http://nellinezi.blogspot.com/