Η λεπτομέρεια κάνει την διαφορά

Εδώ και καιρό γνώρισα μια κοπέλα. Φωτεινή την λένε και είναι από την Κρήτη. Μου έκανε εντύπωση απ’ την αρχή η εξηγημένη θέση της και η ντομπροσύνη της.
Σιγά σιγά γνωριστήκαμε. Μας έδεσαν πράγματα και καταστάσεις αν και πάντα από μακριά. Η απόσταση βλέπεις.
Η Φωτεινή μ’ έχει βοηθήσει απλόχερα στο μπλογκ. Χάρη σ’ εκείνη απέκτησε το κυκλάμινο το τραγούδι του. Στάθηκε δίπλα μου, με την παρηγόρια της και τα λόγια της όταν εγώ βρισκόμουν στο Νοσοκομείο (βλέπε Ουντέζε), ακόμα και στις δύσκολες στιγμές με την πεθερά μου.
Η Φωτεινούλα τελευταίως πήγε εκδρομή στους Άγιους Τόπους και όχι μόνο. Πέρασε ωραία και έχει την ευγενή καλοσύνη να μας δείξει με φωτογραφίες τι είδαν τα ματάκια της, εδώ:

http://fotografiesfotinis.blogspot.com/2008_05_01_archive.html


Ο σκοπός μου γι’ αυτό το ποστ, δεν είναι, ούτε για να κάνω τον ντελάλη, ούτε για να πω:
«Να, εγώ, έχω μια φίλη Κρητικοπούλα!». Άλλο θέλω να σας πω, που μου έκανε μεγάλη εντύπωση.
Δεν πρωτοτυπεί στο ότι στην εκδρομή της πήρε ένα σουβενίρ και το έστειλε στην φίλη της. Εκείνο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση και δείχνει το μεγαλείο της ψυχής της, είναι που απ’ τα 33 κεριά που άναψε στον Πανάγιο Τάφο, μου έστειλε τα 10! Αυτό δεν ξέρω αν θα το έκανα εγώ. Μπορεί κι εγώ όταν πηγαίνω σε μοναστήρια και παίρνω μπουκαλάκια από λαδάκι να τα μοιράζω στον δρόμο και να μη φτάνουν στο δικό μου σπίτι, μα αυτό, μ’ αυτά ειδικά τα κεριά, δεν ξέρω αν θα το έκανα!
Αν έδινα 10 σε μια φίλη που την ξέρω από μακριά, τι θα έδινα στους συγγενείς και τι θα κράταγα για το σπίτι μου; Αυτά τα κεριά δεν τα αποκτάς εύκολα. Μπορεί να μην φτάσουν και ποτέ στα χέρια σου όσο ζεις!
Επειδή θαύμασα πολύ αυτό το μεγαλείο της ψυχής της Φωτεινής, ήθελα να σας το πω. Δεν το ξέρει και ίσως την ξαφνιάσει αυτό το ποστ. Μπορεί και να μου τα ψάλλει απ’ το τηλέφωνο, αλλά εγώ, δεν μετανιώνω.
Να είσαι καλά, Φωτεινούλα μου!
Βοήθειά σου, σε σένα και στην οικογένειά σου και βοήθημα σε όλους μας αυτό το Ιερό προσκύνημά σου!
Σ' ευχαριστώ για όλα!

(Έκλεψα και το κάτι τίς μου!)