Ανεπίδοτο, Ι
ή 13 Οκτώβρη 2002
ΑΠΟΨΗ Α΄
Εδώ δεν είναι το σπίτι.
Είναι ίσκιος χλομός.
Ένας χέρσος κήπος.
Ίσως ενδιάμεσος σταθμός.
Μπορεί και πέτρα της υπομονής
και ποιο μαχαίρι ν’ ακονίσεις.
Εδώ δεν είναι το σπίτι,
είναι θυμός που τον φοβάμαι.
Ένα μακρύ γιατί
και ξαφνικές ρυτίδες.
Εδώ είναι ένα σούρουπο
που μας υποσκάπτει.
Όχι, δεν είναι σούρουπο.
Μήπως έχει νυχτώσει για καλά;
Εδώ δεν είναι το σπίτι.
Είναι ένα δυσανάγνωστο βιβλίο
στου αναλφάβητου τα χέρια.
ΑΠΟΨΗ Β΄
Αν έφευγε όμως την άνοιξη,
όλα θα ‘ταν καλύτερα.
Την άνοιξη η μέρα μεγαλώνει,
ξαγρυπνάς λιγότερο,
πιο λίγο παλεύουν
στοργή και περηφάνια.
ΑΠΟΨΗ Γ΄
Δεν μπορεί, μάλλον λείπει σε ταξίδι.
Και θα γυρίσει.
Τουλάχιστον να ντύνεται καλά.
Αυτός ο χειμώνας θα είναι κρύος…
Ποίηση Παναγιώτη Καρακούλη 1995-2005
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ Α΄
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΜΙΚΡΟΝ 2008
Περισσότερα:
http://kiklaminovounou.blogspot.com/2008/05/blog-post_09.html
ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ ΒΟΥΝΟΥ - 5/3/2006 - 8/2/2023 - Κύκλοι που κλείνουν - Α-Ω
Πριν από 1 χρόνια