Αφιερωμένο στη Μελισσούλα και σε όλα τα κορίτσια που γιορτάζουν τις μαννούλες απο μακριά!
Της Ιουστίνης Φραγκούλη
«Μ΄έσφιγγες στην αγκαλιά σου με τα σουφρωμένα και ματωμένα απ΄τις μπουγάδες- χέρια σου και ...ναί είναι αλήθεια. Ντρεπόμουν τότε κι εγώ μαζί σου. Ζήλευα τις νέες και καλοντυμένες μαμάδες. Θα ήθελα τότε κι εσύ να ήσουν έτσι.
Το βιβλίο αυτό που το τύλιξα με την αγάπη μου και τις σκέψεις μου, στο χαρίζω και θα ήθελα να φτάσει ως τον ουρανό. Κοντά σου»
Απο το οπισθόφυλλο του βιβλίου της Κατερίνας Παπαθεοδώρου-Σταματίου «Γράμμα στη Μάννα με δύο Ν» (εκδόσεις Καλυδών).
Οι ευχές μου για τις μαννούλες όλου του κόσμου προέρχονται απο την καρδιά μου.
Χρόνια πολλά σε όλες και προπάντων στις μαννούλες των ξενητεμένων παιδιών, που νιώθουν τα κομμάτια τους διασκορπισμένα στα σημεία του ορίζοντα. Να τις αγαπάμε τις μαννούλες και να το δείχνουμε συχνά! Το χρειάζονται.
Κι εγώ αντί άλλου κομματιού διάλεξα να γράψω για το τρυφερό βιβλίο της Κατερίνας Παπαθεοδώρου-Σταματίου (Κυκλαμινάκι του Βουνού) με τίτλο «Γράμμα στη Μάννα με δύο Ν».
Πρόκειται για μια δραματική αναμέτρηση με την πάλη των συναισθημάτων ενός κοριστιού που μεγάλωσε τα στερημένα μεταπολεμικά χρόνια στη Ζαγορά του Βόλου παλεύοντας να κερδίσει τη ζωή της. Η φτώχεια της οικογένειας, ο αλκοολισμός του πατέρα, τα πολλά παιδιά που σκορπίστηκαν παντού για να βρούν καλύτερη τύχη, η βία, οι φοβίες, ο πόνος, η αμφισβήτηση της ταλαίπωρης ηλικιωμένης μάννας περνούν με απόλυτη ειλικρίνεια σαν ημερολόγιο της Κατερίνας.
Πρόκειται για ένα καθαρτήριο βιβλίο που ξεπλένει την ψυχή της συγγραφέως ρίχνοντας βάλσαμο στις πληγές των κοριτσιών που βίωσαν ακραίες καταστάσεις στη ζωή τους. Όλες οι σκηνές , απο τη γέννηση, το μεγάλωμα στη φτώχεια της Ζαγοράς, η απειλή του ορφανοτροφείου, η βιαιότητα του θείου στο Βόλο κι αργότερα η αρρώστεια και ο θάνατος της μάννας, καθηλώνουν τον αναγνώστη στην εξομολόγηση της Κατερίνας, που κατάφερε να μορφωθεί και να κάνει μια άξια οικογένεια.
Σήμερα είναι μια απο τις πιό δυναμικές μπλόγκερ, που καταθέτει στο ιστολόγιό της λόγια τρυφερά και λουλούδια στη μάννα της, στην οικογένειά της και σε μάς όλους τους μπλογκογείτονες που την λατρεύουμε για τη λεβεντιά της.
Χρόνια πολλά Κυκλαμινάκι, να σε χαιρόμαστε όλοι! Χρόνια πολλά μαννούλες του κόσμου!
***************δεσποιναριον said...
Μπραβο στην Κατερινιω. Ειμαι σιγουρη οτι η μαννα της την καμαρωνει απο ψηλα. Κι απο μενα Χρονια πολλα σε ολες τις μανουλες.
May 11, 2008 5:55 AM
Ιουστίνη Φραγκούλη said...
Μελισσούλα γλυκειά,Ναί, να τις έχει ο Θεός καλά τις μαννούλες να τις ακούμε έστω κι απ το τηλέφωνο. Κι εγώ επαρχιωτάκι ήμουν και της έφυγα στα 18. Και ποτέ δεν κατάλαβα τον πόνο της που εμείς (και οι τρείς) αναχωρούσαμε για την Αθήνα μες στη χαρά και τον ενθουσιασμό για τη μεγάλη πόλη.Τώρα που ο Αλεξανδρίνος πλησιάζει να διαλέξει σε ποιό πανεπιστήμιο θα πάει, έχω πέσει σε μαρασμό. Δεν θα αντέξω να μην ανοίγει καθέ μέρα η πόρτα να βλέπω τη μουρίτσα του. Κι όμως οι μαμάδες άnτεξαν κι αντέχουν.Οι άνδρες περνούν μαμά!Φιλιά σου και περιμένω ανυπόμονα να σε σφίξω στην αγκαλιά μου. Στο τριπάκι και ο Τέντυ.Φιλάκια
May 11, 2008 2:41 PM
κυκλάμινο said...
Ιουστίνη μου... σ' ευχαριστώ!!!Δεν έχω λόγια απόψε. Τα έχασα.Θα πάθω και τίποτα! Ήταν πολύ δυνατή η μέρα σήμερα στη Ζαγορά, έγραψες κι εσύ δυνατό επίλογο, άντε ν' αντέξω αύριο πάλι την σκληρή πραγματικότητα των 9ήμερων, συν 100 καλεσμένους.Μ' έστειλες, λέμε! Μόνο που δεν είπες ότι είναι στις αποθήκες...Φιλάκια το κορίτσι μου! Να είσαι πάντα καλά!Σ' ευχαριστώ... Το εννοεί η ψυχή μου!
May 11, 2008 4:11 PM
Φωτεινή S said...
Ιουστίνη μου γλυκιά,χρόνια μας πολλά!Σ' ευχαριστώ που τίμησες τη φιλενάδα μας μέσ' στον πόνο της απώλειάς της.Σήμερα είχε την τιμητική της.Άρθρο της στην εφημερίδα για τη μάνα,ομιλία στη Ζαγορά στη γιορτή της μητέρας από την ένωση γυναικών και τρίτωσε με την ανάρτησή σου.Πολλά πολλά φιλάκια!
May 11, 2008 4:11 PM
Ιουστίνη Φραγκούλη said...
Αγαπημένο Κυκλαμινάκι,Εμείς οι δημοσιογράφοι έχουμε το ψώνιο της επικαιρότητας. Απο καιρό έχω διαβάσει το βιβλίο σου κι έχω κλάψει γιατί η ζωή είναι άδικη και άνιση. Αλλά έχω απο την άλλη χαρεί που γνώρισα μια αληθινή γυναίκα-αγωνίστρια.Νάσαι καλά, να σου έρθουν όλα υπέροχα στη ζωή σου.ΦιλιάΙουστίνη
May 12, 2008 7:32 AM
Ιουστίνη Φραγκούλη said...
Γενναιόδωρη Φωτεινούλα,Της αξίζουν αυτά και περισσότερα της Κατερίνας μας, γιατί έχει παλέψει και παλεύει κάθε μέρα για να κερδίσει τη θέση της στη ζωή. Κατάφερε να νικήσει όλες τις αντιξοότητες και να πορευθεί δημιουργικά και αγαπητικά για τους γύρω της.Είμαι περήφανη που την έχω φιλενάδα μου.Φιλιά Ιουστίνη
May 12, 2008 7:35 AM
.............
Μάννα, σήμερα ανοίξαν οι ουρανοί...
Κι ας μην έβρεξε...
http://ioustini.blogspot.com/2008/05/blog-post_11.html
Κι ας μην έβρεξε...
http://ioustini.blogspot.com/2008/05/blog-post_11.html
